Toxocara canis
Toxocara canis, czyli glista psia, to powszechny pasożyt zagrażający zdrowiu naszych czworonożnych przyjaciół, a także - choć rzadziej - nam samym. Istotne jest, aby zrozumieć, jak funkcjonuje ten pasożyt, jakie objawy niesie, a przede wszystkim - jak skutecznie chronić się przed jego działaniem. W tym artykule przybliżamy problematykę glisty psiej, podkreślając konieczność regularnej profilaktyki i podstawowych zasad higieny, zarówno w kontakcie z naszymi zwierzętami, jak i w codziennym życiu.
Toxocara Canis: kluczowe informacje o zapobieganiu zagrożeniom
Wśród psów, najczęściej spotykanym pasożytem jest glista psia, znana także jako Toxocara canis. Jest to istotne zagrożenie nie tylko dla naszych czworonożnych przyjaciół, ale także dla nas samych - ze względu na łatwość zarażenia oraz często bezobjawowy przebieg choroby.
Zrozumienie glisty psiej
Toxocara canis, glista psia, jest powszechnym pasożytem układu pokarmowego psów. Szczególnie wysoki odsetek zarażenia tym nicieniem występuje u szczeniąt do szóstego miesiąca życia. Dzieje się tak z powodu możliwości zarażenia miotu przez sukę podczas ciąży (drogą śródmaciczną) oraz wraz z mlekiem matki podczas karmienia (drogą laktogenną). Zagrożenie jest tym poważniejsze, że powszechność tego pasożyta jest olbrzymia - szacuje się, że 34% zwierząt w Europie jest nią zarażonych. W terenach miejskich, skażenie gleby jajami tego pasożyta wynosi nawet 36%, co prowadzi do szybkiego i nawracającego zarażania się glistą przez nasze psy.
Cykl życiowy Toxocara canis
Szczenięta mogą zarazić się od matki jeszcze w czasie ciąży lub podczas karmienia. Starsze zwierzęta zarażają się poprzez zjedzenie jaj lub żywicieli nieswoistych. Przy odpowiedniej temperaturze i wilgotności, w organizmie zwierzęcia w ciągu około dwóch tygodni rozwija się larwa. Jeśli warunki nie są sprzyjające, jaja mogą zachować żywotność nawet przez okres dwóch lat!
Dalszy etap rozwoju glisty psiej pokazuje jak inwazyjny jest ten pasożyt. Larwy dostają się do krwioobiegu, a wraz z krwią przedostają się do różnych narządów oraz mięśni zwierzęcia. Mogą pozostać w nich uśpione nawet przez kilka lat. U szczeniąt i młodych psów, w ciągu kilku godzin od połknięcia jaja wydostają się z nich larwy, które z krwią dostają się do płuc. Po odkrztuszeniu ponownie wracają do przewodu pokarmowego, gdzie kontynuowany jest ich rozwój. Toxocara canis dojrzewa płciowo, rozmnaża się, a jej jaja wydalane są z kałem zwierzęcia.
Objawy zarażenia
Początkowo, obecność pasożyta może być nawet bezobjawowa, a pojawiające się sygnały nie muszą budzić naszego niepokoju. Szczenięta mogą mieć matową sierść, wzdęte brzuszki, w kale widoczna może być niewielka ilość śluzu, może pojawić się biegunka, wymioty. Niestety, te symptomy nie zawsze są kojarzone z zarażeniem glistą psią. Warto pamiętać, że larwa pasożyta przedostaje się przez krwioobieg do wątroby, płuc zwierzęcia i powoduje stany zapalne w organizmie, kaszel, duszności. U psa następuje utrata apetytu, apatia, wychudzenie, a u młodych zwierząt następstwem może być nawet śmierć. Te objawy dotyczą także dorosłych osobników. Badania kału wykonane przez lekarza weterynarii pomogą potwierdzić zarażenie glistą psią.
Leczenie i profilaktyka
Konieczne jest odrobaczanie szczeniąt wraz z matką już od drugiego tygodnia ich życia. Należy powtarzać ten zabieg co dwa tygodnie, najlepiej do dwóch tygodni po odsadzeniu młodych od suki. W późniejszym wieku, ważna jest uważna obserwacja psa i regularne badanie kału. Nawet raz na 2 miesiące profilaktycznie odrobaczamy zwierzęta, które mają kontakt z dziećmi.
Pamiętajmy o sprzątaniu odchodów naszych zwierząt, spacerujmy z psami z dala od miejsc, w których przebywają dzieci, np. place zabaw. Niezwykle ważne jest zachowanie podstawowej higieny, mycie rąk po kontakcie ze zwierzętami, mycie owoców i warzyw. Są to proste kroki, które pomogą nam ograniczyć rozprzestrzenianie się pasożyta.
Czy Toxocara canis jest groźna dla ludzi?
Zarażenia glistą psią przez człowieka nie są częste, jednak zdarzają się, głównie u właścicieli psów. W organizmie człowieka, pasożyt ten występuje w postaci larw, które mogą przetrwać nawet przez wiele lat, prowadząc do toksokarozy. Zwykle przebiega ona bezobjawowo, jednak zdarzały się przypadki toksokarozy w postaci trzewnej, utajonej, pełnoobjawowej lub ocznej. Najbardziej narażone na zarażenie są dzieci oraz osoby nie przestrzegające podstawowych zasad higieny.
Jako odpowiedzialni właściciele naszych zwierząt, pamiętajmy o profilaktyce i regularnym odrobaczaniu. Te proste zabiegi pomogą nam uchronić siebie i nasze zwierzęta przed tym groźnym pasożytem.
Opiekun czterech kotów i dwóch psów. W zoologii od kilkunastu lat. Administrator licznych stron i grup internetowych zajmujących się zoologią. Nałogowo szkoli się w temacie opieki i żywienia zwierząt.
Dostawa w 3h!
Zainstaluj nasza aplikację - zamów z dostawą do domu tego samego dnia.
W aplikacji znajdziesz również przydatne rzeczy, w tym listę aktualnie pracujacych lekarzy weterynarii w Szczecinie.
Kopiowanie, reprodukcja lub dystrybucja części lub całości materiałów bez wyraźnej zgody właściciela jest ściśle zabronione i może prowadzić do konsekwencji prawnych.
9:00 - 20:00
SOBOTA10:00 - 16:00
GODZINY PRACY
9:00 - 19:00
SOBOTA10:00 - 16:00
ZAMÓWIENIA883 901 501
SKLEP91 885 31 31
Regulamin
Polityka